Australianët e fshinë Wittenoom nga hartat zyrtare, mbyllën rrugët që të çonin në të dhe hoqën të gjitha tabelat rrugore. Deri vonë kishte vetëm dy banorë të mbetur që vazhdonin të jetonin këtu pavarësisht se ishin të rrezikuar të vdisnin. Përse Wittenoom njihet edhe si “qyteti më i rrezikshëm në botë?” Ata e bënë këtë për të mbrojtur njerëzit nga thithja e fibrave të imta të asbestit, të cilat shkaktojnë kancer dhe sëmundje të mushkërive. Nga 20.000 banorët që jetonin dhe punonin në atë qytet ose në minierën e afërt, 2.000 vdiqën nga sëmundjet e lidhura me asbestin, një mineral që është pjesë e shkëmbinjve dhe tokës. Për sa kohë që lihet në natyrë, azbesti nuk është një kërcënim për shëndetin, por bëhet i rrezikshëm gjatë nxjerrjes nga miniera, gërmimit ose ndërtimit.

Me kalimin e kohës, Wittenoom u bë një bombë kancerogjene me sahat, sepse askush nuk kujdesej për mbetjet nga miniera. Duke qenë se janë grumbulluar disa tonë mbetje pranë minierës, substancat e dëmshme po helmojnë ajrin, ujin dhe tokën. Edhe 16 vjet pas mbylljes së minierave, rreziku për shëndetin është ende shumë i lartë. Si rezultat, qeveria mbylli ujin dhe energjinë elektrike dhe vendosi shenja të shumta paralajmëruese.

Në vitet 40-të të shekullit të kaluar, Wittenoom tërhoqi mijëra familje që erdhën për shkak të industrisë së pasur, por në vend të prosperitetit, i prisnin sëmundjet. Minierat e asbestit blu më në fund u mbyllën në vitin 1996, por ekspertët thonë se ky vend nuk do të jetë më kurrë një vend i sigurt për të jetuar. Pastrimi i këtij territori nga azbesti nuk bëhet fjalë sepse është shumë i shtrenjtë.