Pushimet katërditore të kryeministres Meloni në Shqipëri përfundojnë me përqafime të forta me kryeministrin Edi Rama që e priti në vilën qeveritare. Ajo u nis ditën e djeshme në orën 23:00 me tragetin Prince për në Brindisi: një kat i tërë i anijes ishte rezervuar për të, familjen dhe stafin e saj.

Nga sigurimi te kamerierët dhe motobarka, vizita ishte shumë private. Rama e konsideroi kryeministren italiane të mahnitshme, duke theksuar se një miqësi lindi mes tyre.

“Giorgia është e mahnitshme. Mund të themi se lindi një miqësi. Por mbi të gjitha, ajo ndjek një politikë të qendërzuar, është gjithçka përveç një rreziku fashist”- tha Rama.

I pyetur nëse mund të zbulojë diçka për festën e Melonit, Rama përgjigjet: “Giorgia donte të pushonte, e prita në port të hënën, as nuk dola nga makina dhe e çova në banesën time. E lashë atje. Më pas, hëngrëm një darkë me të dhe familjen time”.

Por a ishte Tony Blair i pranishëm në takimin mes dy kryeministrave? Rama e mohon diçka të tillë.

“Jo. Ai nuk ishte atje! Unë kam parë shumë fantazime për këtë dhe më shumë – si ajo nuk ka ardhur me traget, por me një jaht luksoz, apo se ka ardhur për një central bërthamor… Mua më vjen keq, por Blair u largua mëngjesin e mbërritjes së saj”- sqaroi kreu i qeverisë shqiptare.

La Stampa: A i vizituat bashkë plazhet shqiptare?

Rama: Ajo nuk ka lëvizur që nga e hëna. Vetëm një ditë, me motobarkë, për të shkuar në plazhin përballë, në Gjirin e Vlorës. Dhe sot kur e çova në qytet, buzë detit. Shumë turistë italianë bënë selfie, duke brohoritur “presidente”. I thashë që nëse maturia e saj do të matej me mikëpritjen shqiptare, do të ishte 100%… Por, kjo nuk ndodh për mua. Ajo u përgjigj se unë kam 10 vjet në pushtet, ajo 10 muaj. Por ka një episod tjetër në të cilin mendova: “Ai është i gjatë”.

La Stampa: Dhe cila?

Rama: Në mediat shqiptare dhe në TikTok nuk u fol veçse për një grup italianësh që u arratisën nga një restorant në Berat pa paguar. Pronari e hodhi poshtë. Kur i thashë Giorgias, të gjithë qeshën. Ajo bërtiti dhe urdhëroi ambasadorin: “Shko dhe paguaj faturën për këta budallenj, të lutem, dhe bëj një deklaratë! Italia nuk mund të humbasë respektin kështu”.

La Stampa: Mes një kafeje dhe një tjetër, çfarë çështjesh u diskutuan?

Rama: Ne folëm gjatë për marrëdhëniet ndërkombëtare dhe integrimin europian, të cilin ju e përcaktoni si ribashkim.

La Stampa: E keni fjalën për hyrjen e Ballkanit Perëndimor në BE?

Rama: Po, Giorgia mendon se është koha për të arritur qëllimin, pa e ‘zvarritur’ veten për të jetuar.

La Stampa: Në planin ekonomik, ju ka bindur të bëni investime?

Rama: Ka kaq shumë gjëra që kemi në pritje. Së shpejti, Komiteti Strategjik për Investimet Italiane, i krijuar me Di Maio, do të mblidhet për herë të dytë. Biseduam për projektin e ujësjellësit, të cilin Andreotti dhe Berlusconi e dëshironin tashmë, nga Shqipëria në Pulia. Kjo do të ishte e rëndësishme. Bëhet fjalë për përdorimin e burimeve në Shqipërinë e Jugut për t’i lidhur ato me Italinë. Pastaj, është menaxhimi i rrjetit hekurudhor në Ballkan, i cili duhet të zhvillohet. Së fundi, teknologjia: kompanitë e mëdha italiane kanë shfaqur interes në të kaluarën për të investuar në Shqipëri. Dhe po ashtu është projekti i linjës elektrike që do të lidhë Italinë me Shqipërinë. Ajo është dikush që mund t’i lëvizë gjërat, kam shumë besim.

La Stampa: E gjithë kjo harmoni bie ndesh me bindjet tuaja politike: ajo i përket familjes së të majtës. Meloni është e djathtë, nacionaliste, po ju me çfarë jeni?

Rama: Dëgjo, djathtas dhe majtas janë kategori pretencioze, të mira për debate. Nuk jemi më në vitet 1900. Unë jam i qendrës së majtë, për rrugën e tretë të Klintonit, Blerit, Shroderit. Ajo është e krahut të djathtë, por ata thanë se ishte një përbindësh fashist që do të marshonte në Bruksel. Përkundrazi, që nga dita e parë ajo nuk ka gabuar në linjën e politikës ndërkombëtare.

La Stampa: Kur do të takoheni përsëri?

Rama: Nëse më ftoni, vij që nesër. Ju do të vini në Tiranë në tetor në samitin e procesit të Berlinit. Unë do t’ju pres krahëhapur.