Një studim nga Universiteti Atlantik i Floridës në SHBA ka hedhur dritë mbi një nga pyetjet më të zakonshme të prindërve. Nga kush varet vetëvlerësimi i një adoleshenti? Më shumë nga familja apo nga miqtë me të cilët shoqërohet? Përgjigja nuk është e qartë, kanë zbuluar shkencëtarët, sepse të dy faktorët kontribuojnë në formimin e një adoleshenti duke i dhënë atij vetëbesimin që do ta ndihmojë atë të menaxhojë jetën që e pret.

Studiuesit arritën në përfundimin se nënat ndikonin më shumë pasi shqyrtuan rezultatet e katër studimeve që përfshinin 2000 paraadoleshentë djem midis moshës 10 dhe 14-vjeç në Kanada dhe Shtetet e Bashkuara, të cilët iu përgjigjën këtyre dy pyetjeve: Marrëdhëniet e ngushta me miqtë dhe prindërit a e rrisin vetëvlerësimin e adoleshentëve? A mund t’ju ndihmojnë miqtë të kapërceni marrëdhëniet e dobëta me prindërit tuaj?

Përgjigja për pyetjen e parë ishte jashtëzakonisht pozitive dhe veçanërisht nënat u gjetën të ishin më të rëndësishme. Por përgjigja për pyetjen e dytë ishte “jo”, pra miqtë zakonisht nuk mund të kompensojnë të metat e prindërve. Nga dashuria e pakushtëzuar te mençuria e përditshme, prania e nënave është një bekim i vërtetë. Ne kurrë nuk mund t’i falënderojmë nënat sa duhet për mbështetjen dhe përkushtimin që tregojnë ndaj nesh. Fatkeqësisht, disa mund të përfshihen në përgjegjësitë e moshës madhore dhe priren të harrojnë të kalojnë kohë me nënat e tyre.

Po ju, çfarë marrëdhënie keni me nënën tuaj? Të mirë, të keqe apo nuk keni fare? Nëse marrëdhënia me nënën tuaj ka qenë e vështirë, e vështirë është të imagjinohet se jeta juaj dhe kontakti me njerëzit e tjerë nëpërmjet të cilëve realizoni potencialin dhe ëndrrat tuaja do të jetë e lehtë. Do të jetë e komplikuar për shkak të emocioneve të rënda, ndjenjave të dhimbshme, vështirësive, hidhërimit, zemërimit, fajit, inferioritetit.