Sistemi AI përdor aftësinë për të njohur modele të përsëritura në sasi të mëdha të dhënash për të parashikuar evolucionin e jetës së një personi, nga rritja e pagave, sëmundjet dhe deri te mundësia e vdekjes së hershme. Të dhënat e algoritmit u përshkruan në revistën shkencore “Nature Computational Science”. Sune Lehmann Jørgensen, një shkencëtare e rrjetit në Universitetin Teknik të Danimarkës, filloi nga të dhënat e mbajtura në një bazë të dhënash daneze, regjistrat kombëtarë danezë, që përfshin informacione për punën dhe shëndetin e rreth 6 milionë qytetarëve dhe i shndërroi ato në vargje të teksti, i cili më pas ushqeu Life2vec, një model i madh gjuhësor.

Këto sisteme janë të afta të identifikojnë, brenda një sasie të madhe teksti, modelet e përsëritura në vazhdimësinë e fjalëve dhe fjalive dhe t’i përdorin ato për të përpunuar tekste koherente. Hapi i parë ishte përkthimi i detajeve si paga, titulli i punës ose diagnozat mjekësore në vargje tekstesh koncize. Modeli u trajnua për jetën e çdo individi që hyri në bazën e të dhënave midis viteve 2008 dhe 2016 dhe ky informacion u përdor për t’i kërkuar algoritmit të “parashikonte” se sa nga njerëzit e studiuar do të vdisnin deri në vitin 2020 (“e ardhmja”, krahasuar me epokën në të cilën AI ishte trajnuar).

Parashikimet e AI rezultuan të sakta në 78% të rasteve. Sistemi ishte në gjendje të identifikonte faktorë të ndryshëm që favorizonin një rrezik më të madh të vdekjes së parakohshme, të tilla si paga e ulët, diagnoza e sëmundjes mendore, të qenit mashkull. Algoritmi parashikoi saktë edhe aspekte të tjera të jetës së njerëzve, siç është prirja për disa tipare të karakterit të lidhura lehtësisht me lloje të ndryshme punësh. Modeli mund të përdoret për të imagjinuar rrezikun e ardhshëm të zhvillimit të sëmundjeve të caktuara dhe për të vepruar në përputhje me rrethanat, por gjithashtu mund të paraqesë rreziqe të mëdha për privatësinë, sigurinë dhe të drejtat e qytetarëve.