Akita është një qen japonez i madh, i fortë, dinjitoz, shumë inteligjent, por edhe disi kokëfortë. Kjo kafshë vjen nga provinca japoneze e Tohoku dhe është përdorur për gjuetinë e arinjve disa shekuj më parë. Më vonë, filluan ta mbarështojnë sistematikisht për luftime dhe pas kësaj, adhuruesit e qenve dhe natyrës, me shumë vështirësi, arritën ta ruanin racën në një formë pak a shumë origjinale. Në Japoni, qeni vlerësohet shumë dhe është shpallur thesar kombëtar.

Akita është rreth 67 centimetra i lartë. Mund të jetë i bardhë, i zi, por më i zakonshëm është kombinimi i ngjyrës së bardhë me të kuqërremtë. Është një qen i madh dhe i ndërtuar në mënyrë shumë harmonike. Ka qafë të trashë dhe muskulore, veshë në formë trekëndëshi dhe bisht të lartë e të trashë të palosur mbi shpinë.

Akita është një qen shumë besnik, i qetë dhe inteligjent. Ka vullnet të fortë, prandaj ndonjëherë është e vështirë ta stërvitësh. Në përgjithësi funksionon mirë me fëmijët, por mund t’i lëndojë ata për shkak të madhësisë së tij.

Megjithatë, nuk duhet të lihet vetëm me fëmijët, veçanërisht me ata të panjohurit. Akita është i kujdesshëm ndaj të huajve, gjë që e bën një qen roje të shkëlqyer. Ndonjëherë mund të jetë agresiv ndaj qenve të të njëjtës gjini dhe kafshëve shtëpiake më të vogla dhe posesiv kur bëhet fjalë për ushqimin. Përveç pamjes së tyre qentë Akita janë të njohur për lehjen paralajmëruese për pronarët e tyre kur ndihen të rrezikuar ose të kërcënuar. Lehja e tyre është e thellë dhe i ngjason ulërimës së një ujku.

Nëse këta qen janë të mërzitur, mund të bëhen destruktiv. Është një qen shumë aktiv që ka nevojë për shumë stërvitje. Krahas shëtitjeve dhe lojërave të gjata në oborr, ai mund të jetojë edhe në një apartament. Preferohet të lahet mirë me një furçë një herë në javë. Ekziston gjithashtu një Akita amerikane që ka gjenet Tosa dhe Mastiff dhe konsiderohet si një racë e ndarë nga shumica e qenve.