Një nga udhëheqësit më të rëndësishëm të shoqërisë iberike të epokës së bakrit ishte një grua dhe jo një burrë. Konfirmimi vjen nga një studim që analizoi smaltin e dhëmbëve. Analiza u krye në disa mbetje të zbuluara në vitin 2008 në Valencina, afër Seviljes në Spanjë dhe tregon se ajo që ishte pagëzuar si Njeriu i Fildishtë do të ishte në të vërtetë një Zonjë e Fildishtë.

Bëhet fjalë për një njeri që jetoi gjatë epokës së bakrit, 5000 vjet më parë, mbetjet e të cilit u përkeqësuan nga nxehtësia e Gadishullit Iberik, u gjetën 15 vjet më parë në një varr të vetëm pranë degëve të fildishtë, qelibarit, lëvozhgave të vezëve të strucit dhe një kamë kristali. Tani, studiuesit kanë arritur të përcaktojnë me saktësi seksin dhe bëhej fjalë për një grua të re.

Në fillim ishte e vështirë të përcaktohej gjinia e liderit të supozuar përmes analizës së ADN-së, për shkak të degradimit të materialit gjenetik për shkak të nxehtësisë spanjolle. Në studimin e ri, studiuesit përdorën një teknikë relativisht të fundit që analizon amelogjeninën, një proteinë e pranishme në smaltin e dhëmbëve. Kromozomet seksuale mashkullore dhe femërore kanë versione të ndryshme të gjenit që e prodhon atë dhe rrjedhimisht amelogjenina e prodhuar është gjithashtu e ndryshme.

Duke analizuar atë në dy dhëmbët e udhëheqësit të gjetur, studiuesit mundën të konfirmonin se ishte një grua. Zonja e Fildishtë ishte midis 17 dhe 25-vjeçe kur vdiq. Statusi i saj shoqëror dhe pasuria, sipas ekspertëve, nuk ishin të trashëguara, por u pushtuan falë karizmës dhe cilësive të tjera që e vendosën atë mbi anëtarët e tjerë të shoqërisë. Për më tepër, ajo ajo ishte një grua që punonte shumë. “Ajo nuk jetonte në rehati apo luks”,-nënvizon Leonardo García Sanjuán, një nga autorët. Gjurmët e verës, kanabisit dhe kinabarit, një formë e kuqe e merkurit që mund të përdoret si pigment, e thithur ose e gëlltitur, u gjetën pranë trupit të saj.  Sipas autorëve, këto gjetje tregojnë përfshirjen e Zonjës së Fildishtë në ritualet fetare.