Liderë botërorë vazhdojnë të dërgojnë mesazhe ngushëllimi e vlerësimi për ish-presidentin e Italisë, Giorgio Napolitano, i cili vdiq dje në moshën 98-vjeçare. Ndërkaq, mësohet se do të ketë funeral shtetëror për ish-komunistin që u bë kreu më i vjetër i shtetit në Europë, nxori Italinë nga pragu i falimentimit, përgatiti rrëzimin e Berlusconit nga pushteti dhe ishte mik personal i papëve, mbretërve e liderëve botërorë.

Napolitano ishte një ish-marksist, i cili evoluoi në një figurë kyçe e që drejtoi vendin përmes krizës më të keqe ekonomike që nga Lufta e Dytë Botërore.

Ndikimi i jashtëzakonshëm gjatë një mandati presidencial rekord 2006-2015 duke kurorëzuar një karrierë politike që zgjati më shumë se gjashtë dekada, i dha pseudonimin “Re Giorgio” (Mbreti Giorgio). Por, dështoi në një përpjekje personale për ta bërë Italinë më të qëndrueshme politikisht.

Me nxitjen e tij, ish-kryeministri Matteo Renzi sponsorizoi reforma të gjera kushtetuese, por ato u refuzuan fuqishëm në një referendum të vitit 2016. Në detyrë, Napolitano mbikëqyri katër ndryshime të qeverisjes, dy zgjedhje të përgjithshme dhe një situatë pothuajse të paracaktuar në fund të vitit 2011, që kërcënoi të përshkallëzohej në një krizë financiare në mbarë Europën. Ajo u zgjidh me rrëzimin e kryeministrit të atëhershëm Silvio Berlusconi.

Me nxitjen aktive të Napolitanos, baroni i medias i kthyer në politikan, i diskredituar nga një varg skandalesh financiare dhe seksuale, dha dorëheqjen në favor të Mario Montit, një teknokrat i pazgjedhur që vazhdoi të miratonte masa të dhimbshme shtrënguese. Napolitano u përball me akuza për tejkalim të kompetencave të tij presidenciale për të drejtuar atë dorëzim të pushtetit.

Berlusconi fillimisht pranoi, por më vonë u ankua se kishte qenë viktimë e një “grushti shteti të butë”. Lëvizja Pesë Yjet (M5S), parti anti establishment që shante politikanët e karrierës, po ashtu u tregua armiqësore.

Në vitin 2012, themeluesi i M5S, komediani Beppe Grillo, bëri një sondazh në blogun e tij për presidentin më të keq të Italisë dhe Napolitano doli në krye.

Megjithatë, shumë bashkatdhetarë dhe vëzhgues ndërkombëtarë i ishin mirënjohës burrështetasit të lindur në Napoli për parandalimin e kaosit në ekonominë e tretë më të madhe të Eurozonës. Një libër për të titullohet “Komunisti që shpëtoi Italinë”.

Napolitano iu bashkua Partisë Komuniste Italiane (PCI) në vitin 1945 dhe mbështeti pushtimin e Hungarisë nga Bashkimi Sovjetik në vitin 1956. Por, në vitet 1970 evoluoi në një të moderuar, i njohur nga ish-sekretari amerikan i Shtetit, Henry Kissinger si komunisti i tij i preferuar.

Pasi hyri për herë të parë në parlament në vitin 1953, Napolitano u bë senator i përjetshëm pas presidencës së tij dhe mbeti aktiv politikisht. Si anëtari më i vjetër, kryesoi seancën inauguruese të Senatit pas zgjedhjeve të përgjithshme të vitit 2018.

Presidenti Napolitano ishte njeri i besuar i disa liderëve botërorë, duke përfshirë ish-presidentin amerikan, Barack Obama, mbretëreshën e ndjerë Elizabeth II dhe ish-Papën Benedikti XVI.

Më herët në karrierë, Napolitano shërbeu si kryetar i Dhomës së Ulët të Parlamentit, Dhomës së Deputetëve nga viti 1992 deri më 1994-ën e si ministër i Brendshëm nga 1996-1998, në qeverinë e parë të qendrës së majtë të drejtuar nga Romano Prodi.

Gjithashtu u ul në Parlamentin Europian në vitet 1989-1992 dhe 1999-2004. Një mbështetës i bindur i Bashkimit Europian, punoi për të transformuar Partinë Komuniste Italiane në një forcë social-demokrate, proces që u përfundua 20 vitet e fundit.

I lindur më 29 qershor 1925 në një familje të pasur, Napolitano studioi drejtësi dhe njihej si dashamirës i madh i kinemasë. Ai la pas bashkëshorten, Clio dhe dy djemtë, Giovanni e Giulio.