Edhe pse eksperienca e tij në Big Brother ishte shumë e shkurtë, moderatori dhe gazetari Drini Zeqo ka rrëfyer se reagimet që ka marrë pas eksperiencës, ishin të jashtëzakonshme. Në një intervistë sot në “Ftesë në 5”, Drini tregoi se ajo çka fitoi më shumë pas asaj eksperience, ishte lidhja me publikun e gjerë.

Ndjesi që provohet njëherë në jetë. Tani që jam jashtë, vetëm ato pak ditë kanë lënë shije të mirë te njerëzit dhe kjo më jep një ndjesi. Ne njerëzit e medias, sado ta kesh rrogën apo i kuruar, kur të krijon një urë mes teje dhe njerëzve është gjëja më e madhe. Kjo është gjëja që më ka ngrohur më shumë. Halli është si ti përgjigjemi pyetjes pse nuk futesh pak.

Moderatori rrëfeu sesi i nisi rrënjët e para, pikërisht në Top Channel.

Kaluan disa kohë dhe më marrin që eja se zërin e ka pëlqyer dhe do të krijohet një mundësi për të filluar punë në Top Albania Radio. Mora plus të madh që i kisha pëlqyer ‘Tanit të Topit’. Fillimi i parë ishte me emisionin “Bota e çuditshme”. Me kalimin e kohës, një nga programet e para në TCH, ishte “Top Select” që bëri revolucion për të rinjtë. Për të parë fillova ndjeja famën se njerëzit e shikonin shumë. Për herë të parë shoferi i autobusit tha nuk do të marrë lekë se të kam parë në TV. Kalimi te lajmet më rriti për dy muaj. Tani tha ky ngjan si spiker gjerman dhe t’ja besojmë këtë gjë. Edhe sot kur porosis ndonjë picë, zërin e dallojnë njerëzit.

Drini rrëfeu edhe për gjithë vështirësitë që ka kaluar në jetë, me divorcin e prindërit, humbjen e babait si dhe problemet shëndetësore të motrës së tij.

Nisi një rrugë e vështirë, për mua, mamin dhe motrën. Jetesa u bë e vështirë, puna që nga ai moment në 2004 nuk ishte më një luks. Gjysma e të ardhurave të mia që nga ai moment kanë shkuar për familjen. Gjatë këtyre viteve ka pasur shumë ulje dhe ngritje, por më e forta ishte humbja e babait. Ka qenë një marrëdhënie normale, është kujdesur për problemet, por nuk ishte aty. Humbja e jetës së tij ishte e vështirë dhe duke mos e pasur më, gjithë dashurinë e orientuam tek nëna. Rrethanat ishin të vështira, nuk vuante nga asgjë, vdiq në moshë të re, i ra hemorragji cerebrale në zyrë dhe nuk i thamë dot as fjalët e fundit njëri tjetrit. Unë u detyrova ta rrisja intensitetin e punës sime, media të merr pak energji, të merr kohë.  Nëse ka një njëri që ka një fuqi të jashtëzakonshme, që sa herë ndodh diçka është ajo dmth dhe nuk e di. Problematikat e motrës, janë një gjë shumë e shpeshtë kudo, por që pak flitet. Fillon me ca shenja të vogla për tu agravuar. Ndonjëherë nisin me atë lodhjen, për të vazhduar te situata që nuk do të kesh kontakte me botën jashtë dhe është i nevojshëm kontakti me mjekun. Ne jemi në një situatë, ajo është një vajzë e rritur që është e pjekur mjaftueshëm për ta trajtuar, kjo është gjysma e punës, eksperienca ime prej 12 vitesh, gjysma e punës është të pranosh që ke një problem. Më ka ndodhur një proces shumë i çuditshëm, sa shumë njerëz më ka thënë sa mirë bëre që fole për këtë se shumë njerëz kanë frik dhe ankth që ta pranojnë. Gjithë kjo vala e madhe e kësaj mbështetjes, lidhet me faktin se njerëzit e kanë të vështirë ta pranojnë.  Ajo më shihte, ishte e kënaqur, madje po e shijonte. Atë ditë e gjeta duke parë Big Brother dhe u habit, nuk e priste që kisha vendosur të lija Big Brother. E përqafova. Vendosa t’i qëndroja afër.